Op reis???
Door: Dies en Reem
Blijf op de hoogte en volg Dies
11 Februari 2010 | Indonesië, Batavia
Euh nou nee... nog niet en misschien wel helemaal niet. Daar ga ik jullie niet mee lastig vallen, laten we het netjes Indonesische bureaucratie noemen. Mochten we toch nog vertrekken, dit zal voor de 20ste zijn, kunnen jullie ons waarschijnlijk horen gillen van opluchting. Zelfs Remie heeft er een bietje pien in de buuk van.
Dus geen verhalen over hoe die Vietnamese lumpia's nou echt smaken, maar graag wil ik jullie aandacht vragen voor het volgende;
2 weken geleden zijn 2 kinderen van het project Anak Alit ( waar ik vrijwilligster ben ) betrokken geraakt bij een ernstig ongeval.
Het gaat om Tajun ( jongen 18 jaar ) en Putu ( meid 17 jaar )
Zij waren op weg van hun stageplaats naar Petak toen het noodlot toesloeg.
Beide zijn in het ziekenhuis beland, Tajun met wonden aan zijn gezicht en Putu met een gebroken bovenbeen.
Tajun komt er met goede verzorging van zijn wonden wel bovenop en inmidels gaat het een stuk beter met hem. Anders was het met Putu de breuk is gecompliceerd en een operatie was nodig.
Helaas gaat het allemaal niet zo makkelijk als in Nederland. In Indonesië moet de familie voor de patiënt zorgen. Er moet o.a transport geregeld worden van Petak naar Denpasar. Helaas is het ook nog het geval dat de vader van Putu bij een val uit een kokosboom enkele jaren geleden invalide is geraakt. De oudere kinderen van Anak Alit en Kadek ( coördinator ) en ik zullen zoveel mogelijk de familie bijstaan in het verzorgen en bezoeken van Putu.
Gisteren kregen we bericht dat Putu vandaag geopereerd kon worden.
Vanochtend om 09.00 ging ze naar de operatie kamer. Het zou 2 uur duren dat werden er 5.
Ik kan er nog een heel lang verhaal van maken over hoe anders de procedures in een ziekenhuis hier zijn...Korte beschrijving; voor de operatiekamers is een wachtruimte. Daar kan de familie wachten. Je kan dus alle patienten zien die al helemaal prepared de operatiekamer op gaan. Heel maf. Wanneer de operatie voorbij is word de familie opgeroepen en moet je naar buiten aan de zijkant van het gebouw wachten voor een groot ijzeren schuurdeur die me nog het meest doet denken aan een de boerderijdeuren in Netterden. Niks uitslaapkamer.
Van daaruit word de patient naar de kamer gereden. Zo ook Putu en wij hobbelden er achter aan. Er is nog geen gesprek met de arts geweest maar we gaan er vanuit dat alles goed is gegaan. Putu is een jonge sterke meid en we hopen allemaal op spoedig herstel.
Stichting Anakita staat garant voor de kosten van de operatie. Maar mochten jullie een bijdrage willen leveren aan het herstel en revalidatie van Putu zou dat helemaal super zijn!!!
Bijdrage kan gestort worden op ING 3187455 t.n.v. stichting Anakita o.v.v. Putu.
Voor Putu is het ook leuk om post te ontvangen! Kaartje kan gestuurd worden naar; Yayasan AnakAlit
Attn. Putu
Banjar Padpadan, Petak Kaja
Gianyar Bali Indonesia
Alvast heel erg bedankt!
Een warme groet vanaf Bali,
Dieske en Remie
Dus geen verhalen over hoe die Vietnamese lumpia's nou echt smaken, maar graag wil ik jullie aandacht vragen voor het volgende;
2 weken geleden zijn 2 kinderen van het project Anak Alit ( waar ik vrijwilligster ben ) betrokken geraakt bij een ernstig ongeval.
Het gaat om Tajun ( jongen 18 jaar ) en Putu ( meid 17 jaar )
Zij waren op weg van hun stageplaats naar Petak toen het noodlot toesloeg.
Beide zijn in het ziekenhuis beland, Tajun met wonden aan zijn gezicht en Putu met een gebroken bovenbeen.
Tajun komt er met goede verzorging van zijn wonden wel bovenop en inmidels gaat het een stuk beter met hem. Anders was het met Putu de breuk is gecompliceerd en een operatie was nodig.
Helaas gaat het allemaal niet zo makkelijk als in Nederland. In Indonesië moet de familie voor de patiënt zorgen. Er moet o.a transport geregeld worden van Petak naar Denpasar. Helaas is het ook nog het geval dat de vader van Putu bij een val uit een kokosboom enkele jaren geleden invalide is geraakt. De oudere kinderen van Anak Alit en Kadek ( coördinator ) en ik zullen zoveel mogelijk de familie bijstaan in het verzorgen en bezoeken van Putu.
Gisteren kregen we bericht dat Putu vandaag geopereerd kon worden.
Vanochtend om 09.00 ging ze naar de operatie kamer. Het zou 2 uur duren dat werden er 5.
Ik kan er nog een heel lang verhaal van maken over hoe anders de procedures in een ziekenhuis hier zijn...Korte beschrijving; voor de operatiekamers is een wachtruimte. Daar kan de familie wachten. Je kan dus alle patienten zien die al helemaal prepared de operatiekamer op gaan. Heel maf. Wanneer de operatie voorbij is word de familie opgeroepen en moet je naar buiten aan de zijkant van het gebouw wachten voor een groot ijzeren schuurdeur die me nog het meest doet denken aan een de boerderijdeuren in Netterden. Niks uitslaapkamer.
Van daaruit word de patient naar de kamer gereden. Zo ook Putu en wij hobbelden er achter aan. Er is nog geen gesprek met de arts geweest maar we gaan er vanuit dat alles goed is gegaan. Putu is een jonge sterke meid en we hopen allemaal op spoedig herstel.
Stichting Anakita staat garant voor de kosten van de operatie. Maar mochten jullie een bijdrage willen leveren aan het herstel en revalidatie van Putu zou dat helemaal super zijn!!!
Bijdrage kan gestort worden op ING 3187455 t.n.v. stichting Anakita o.v.v. Putu.
Voor Putu is het ook leuk om post te ontvangen! Kaartje kan gestuurd worden naar; Yayasan AnakAlit
Attn. Putu
Banjar Padpadan, Petak Kaja
Gianyar Bali Indonesia
Alvast heel erg bedankt!
Een warme groet vanaf Bali,
Dieske en Remie
-
11 Februari 2010 - 12:06
Mel:
Oh wat fijn dat Putu nog zo snel geholpen kon worden. Hopelijk heelt het goed en kan ze straks weer goed lopen!
En hopelijk komt jullie wens ook snel uit en kunnen jullie alsnog lekker vietnamese loempia's nassen ;)
Kuss -
11 Februari 2010 - 14:04
Keeskooo:
HEEE mensen, Het is een treurig en sneu verhaal alleen ik heb me geld nodig voor hier in Suriname. Sorry maar ik kan dus niet financieel ondersteunen.
Greetz from Surinaribo -
11 Februari 2010 - 16:33
Pa En Ma:
Hallo Balinesen.
Hopelijk lukt het met het visum voor de 20e,we gunnen het jullie van harte. Wij horen het wel.
Groetjes Bep en Jan
-
11 Februari 2010 - 18:19
Pa En Ma:
fijn voor Putu dat ze geholpen is en maar hopen dat ze goed hersteld.
dikke kus voor jullie twee Hans en Anne -
11 Februari 2010 - 19:50
B + J:
Hoi. hardstikke mooi dat Putu toch al zo snel geholpen kon worden en nu maar hopen dat alles goed is gegaan en t been weer helemaal goed komt zodat haar toekomst niet in gevaar komt want 't woord soc. voorzieningen zullen ze wel niet kennen en dan zou haar toekomst er natuurlijk n stuk slechter uitzien als ze gehandicapt blijft.Succes met de verzorging en voor Putu hopelijk n snel herstel.groetjes Benny en Josie -
22 Februari 2010 - 13:17
Wilcoagneslisafemke:
Hallo Remie en Dieske.
Gisteren heb ik van Bep gehoort dat jullie allebij nog net samen op vakantie kunnen en dat alle benodigde papieren precies op tijd rond zijn gekomen.Ik wens jullie een hele fijne vakantie.Ik ben nu al benieuwd naar de prachtige verhalen die hier eerdaags over zullen volgen.Wij zullen aan Putu denken en we gaan een kaartje sturen .Misschien kun jij Dieske, dit straks na de vakantie even voor haar vertalen want mijn engels is nu ook weer niet zo heel fantastisch.Ik stuur jullie geen kaartje maar wel de lieve groeten via deze weg.fijne vakantie en straks succes met het ondersteunen van Putu.WALF.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
