Het geheim van...
Door: Dies en Reem
Blijf op de hoogte en volg Dies
15 Maart 2010 | Vietnam, Hanoi
Backpacken.
- Wetties en handgel.
- Lonely planet onder de oksel.
- Plastic zakken.
- Sarong die je als deken kan gebruiken in vatsige slaapbussen.
- Flexibel zijn in meerdere opzichten.
- Een fijne reismaat hebben.
- Vooral niks plannen.
- Heel veel schik hebben...
Nadat onze papieren voor Vietnam binnen waren verlieten we safe, gestructureerd en easy Singapore. Onze eerste bestemming was Hanoi. Beter te omschrijven als horrible honking. Sjuus wat een druktes! Duidelijk is dat de Vietnamezen een zeer
gepassioneerde relatie met hun claxon hebben. We verbleven in 'The old quarter' in een leuke hostel, met behulpzaam personeel. We wilden zo snel mogelijk weg uit Hanoi dus boekten we gelijk voor de volgende dag een trip naar Sapa de hooglanden van Vietnam. 4 nachten 3 dagen. We vertrokken met de nachttrein, wat een gezelligheid. Om 05.00 uur kwamen we
aan in Lao Chai waar we met een minibusje naar Sapa city werden gebracht. Ingecheckt in het hotel, ontbeten, gedouched en een rugzakje met wat slaapspulen gepakt want we zouden de eerste nacht in een homestay verblijven. In de brandende zon,
begonnen we aan een trekking van 16 kilometer. We hadden gehoord dat het de week ervoor min 6 was maar nee toen wij er waren was het 28 graden. We werden vergezeld door de Black Hmong vrouwen, 1 van de etnische minderheden die in Sapa wonen. Ik had een heel lief oud vrouwtje die naast me liep en 88 keer vroeg; Wat joe neem? Welloe flom? Op de eindbestemming aangekomen vroegen ze natuurlijk of je wat van hun wilde kopen. Tasjes, armbanden, sleutelhangers. Hier hadden we
natuurlijk geen problemen mee. We bleven slapen in een homestay, samen met een Ozzie en een Canadees. Gezellig op een soort hooizolder op een matrasje met een dikke deken en klamboe. Ongelofelijk goed geslapen. Wat een rust daar, we konden
eindeloos kijken naar kids die aan het spelen waren met een motorband. En buffels die op hun dooie gemak door de
rijstvelden liepen.
De volgende dag weer een trekking, deze keer 5 kilometer. Maar dan bult op bult af. Mooie waterval bezocht en een dorp van een andere etnische minderheid, de Dzay. Op een gegeven moment stonden er 4 kindjes langs het pad. Zo ontzettend smerig echt otjes, en het enige wat ze als een Mantra herhaalden was; " Hello boem boem, hello boem boem?" Heel verontrustend. Het enige wat we aan snoepgoed bij ons hadden was Mentos. Dus die maar uitgedeeld, ze snapten er helemaal niks van en volgens mij lopen ze nu nog met die mentos in hun vieze handjes rond. De trekking was veel korter maar wel zwaarder. Gelukkig had
ik weer hulp van een Black Hmong vrouwtje. Al vermoed ik dat ik ze net zo hard mee had getrokken als ik was gevallen want ze waren een kop kleiner en 20 kilo lichter. Reem had nergens last van, die liep zo licht als een veertje, ik heb nu nog mijn tenen blauw!!! We bleven nog een nacht in het hotel in Sapa City slapen. Erg gezellig dorp met gezellige bar's waar ze o.a de locaal gebrouwen appelwijn verkopen. Yammie. Derde dag ging Remie nog op pad naar 1 of ander dorp, en ben ik naar de markt geweest. Die avond gingen we weer met de nachtrein terug naar Hanoi. Sapa was erg de moeite waard. We hadden ons er
iets heel anders bij voorgesteld. Bijvoorbeeld dat de trekkingen heel vroeg zouden beginnen, ook was het niet zo groen als op de foto's maar dat lag aan de tijd van het jaar. Wat ik erg fascinerend vond was dat de etnische minderheden bijna allemaal christenen waren en dus netjes naar de kerk gaan. Het grootste deel van Vietnam hangt het Buddhisme aan maar ook het katholieke geloof vind veel aanhang. Wel gecombineerd met allerlei Chinese bijgelovige rituelen.
We kwamen in de ochtend vroeg weer aan in Hanoi. We konden weer terecht bij dezelfde guesthouse. Even lekker geslapen en opgefrist in en toen in de bus naar Tam Coc. Soort Halong Bay maar dan op land. Lange rit, wel de moeite waard.
De dag erna zijn we naar Halong Bay gegaan. Een cruise van 2 nachten en 3 dagen. We zaten echt op een zeer relaxte boot, met een hele mooie kamer en badkamer. Ook hebben we daar 2 leuke meiden uit Boston ontmoet, die beide een Vietnamese achtergrond hebben en ook de taal spraken. Erg handig toen 1 van hun tijdens een scooterrit op Cat Ba het grootste eiland van Halong Bay zonder benzine kwam te zitten. We hebben echt ontzettend gelachen met hun. Verder hebben we gekajakt, lekker veel vis gegeten, Martini's gedronken, een hospitalcave bezocht ( ziekenhuis in een berg 3 verdiepingen waar ze gewonde soldaten naartoe brachten.) Remie heeft een trekking gemaakt naar 1 of andere belachelijk hoge uitkijktoren op een berg. De foto's zijn erg mooi ;)
Halong Bay is een World Heritage site. Check www.unesco.org voor meer info. Het is heel bijzonder te zien hoe al die rosten boven het water uit reizen. Het heeft iets mysterieus, alsof ze wat te vertellen hebben.
Weer op vaste bodem zijn we dezelfde dag nog in de nachtbus gaan liggen richting Hue. Nachtbus, NOT NICE er kwamen nog allemaal Lumpia's op matjes op de grond liggen. Een zeer knusse bedoeling. We hadden gelukkig goede plekken en redelijke bedden.
Hue was een verademing ten opzichte van Hanoi. Rustig, klein overzichtelijk stadje met leuke terrasjes. We hebben een rivercruise van een dag gemaakt, waarbij we langs alle bezienswaardigheden van Hue kwamen. Het was weer tijd voor een rit deze keer van Hue naar Hoi an. Ook een World heritage site. Echt een ontzettend mooie stad.
Hoi An was sinds de 17e eeuw een internationale handelspoort. Je ziet nog veel Chinese, Japanse en Europese invloeden terug. Hoi An staat er om bekend dat je er heel goede en goedkopen kleding op maat kan laten maken. Talloze tailors waar je
maar wat aan hoeft te wijzen uit een catalogus en ze maken het op maat na. Er word veel silk gebruikt, niet echt onze favorite stof voor kleding. Wel heb ik een lekkere luchtige zomerjurk laten maken. Leuk om mee te maken. We hebben ook Marble Mountain bezocht. Natuurlijke grotten waar Hindoeistische en Buddhistische heiligdommen verscholen liggen in de vorm van grote Buddha beelden. Heel gaaf om te zien. Hoi an was zeer de moeite waard. Mooie oude gebouwen, en je kon zo mooi zien hoe het er vroeger uit heeft gezien.
De volgende bestemming was Nha Trang. Weer een rit met de nachtbus. Nha Trang zou de plek zijn in Vietnam om te duiken. Al hadden we al wel gehoord en gelezen dat het niet super moest zijn. Remie heeft natuurlijk 2 duiken gemaakt. Het was inderdaag niet heel bijzonder volgens hem. Weinig kleur, weinig koraaal, weinig vis. Maarrrrr Reem heeft wel weer 2 nieuwe slakjes gezien dus die kan ie weer afstrepen. De duikschool was wel super volgens Reem. Er was een lokale gids die meer dan 25.000 duiken had gemaakt. Dan kan ons duikertje nog ff. Was goed geregeld, op de boot was er voor iedereen vers fruit, koffie, thee en water en stokbroodjes met tonijn en kaas. Ik zou er bijna van gaan duiken. www.divevietnam.com
Verder hebben we heerlijke gepicknickt op het strand en in de avond ontzettend lekker gegeten in het duurste restaurant tot nu toe. Voor backpackers begrippen dan. 10 euro p.p haha.
Gisteren zijn we aangekomen in Saigon of zoals ze het hier noemen Ho chi minh city. Duidelijk is dat dit het metropool van Vietnam is. Ook hier is het erg druk, maar niet vervelend. Hoewel ik persoonlijk Hanoi echt belachelijk druk vond, heeft Remie nu we meerdere plaatsen hebben bezocht zijn mening bij moeten stellen. Hij vond het wel wat hebben. Vandaag hebben we de Cu Chi tunnels bezocht. We hadden ontzettend geluk met de gids. Om te beginnen was zijn bijnaam Jacky en uit ervaring weten we dat dat zeer bijzondere figuren zijn. Hij is 59 jaar oud en oud soldaat. Toen hij 18 was werd hij uitgezonden naar
Chicago om Engels te leren zodat hij bij terugkomst in Vietnam de boel kon vertalen voor de Amerikanen. Hij vocht dus aan de kant van de Amerikanen. In het zuiden van Vietnam was er een groepering de Viet cong die het noordelijke communistische
Vietnam steunden. Omdat ze niet meer veilig waren voor de Amerikanen, is er een ondergronds tunnel stelsel aangelegd waar op een gegeven moment 18.000 mensen konden wonen. We hebben van alles gezien vandaag, van boobytraps, tot de ventilatie gaten, de gereedschappen waarmee alle tunnelstelsels met de hand zijn uitgegraven. Niks is gestut want de grond is een harde klei. Ongelofelijk te weten dat de tunnels over de lengte van 200!!!! kilometer gaan. Er is nog maar 35% van het stelsel intact. En op 2 plekken is het opengesteld voor touristen, ook zijn op veel plekken de toegang naar de tunnels vele malen groter gemaakt zodat de touristen er in passen. Onder de grond is het claustrofobisch krap en donker. Ik kan niet beschrijven wat we allemaal hebben gezien vandaag. Maar we hadden erg geluk met Jacky onze gids, die eruit zag als een oude rocker, maar een heftig verleden heeft. Hij vertelde met veel emotie zijn verhaal. Maar zoals dat met alle verhalen is, is dit maar 1 kant ervan.
Dit is weer een lang verhaal geworden, maar echt maar een heeeeel klein deel van wat we hebben gezien en mee hebben
gemaakt. Je komt overal weer aparte figuren tegen waar je dan nog een paar dagen lol om kan hebben. Vietnam is niet tegengevallen maar wel heel anders gebleken dan we hadden verwacht. De mensen kunnen soms erg stug zijn maar we houden in ons achterhoofd dat ze 2000 jaar in oorlog zijn geweest met o.a China, Japan, Frankrijk en Amerika en zichzelf en pas sinds 1990 touristen ontvangen. We hebben ons ook verkeken op de reistijden. In totaal hebben we nu ruim 2500 kilometer afgelegd
met de trein of bus. Morgen vertrekken we naar Cambodja. Waar we nog 10 dagen rondtrekken en de 24ste vliegen we naar Kuala Lumpur. Vietnam is zeer zeker de moeite waard om te bezoeken, het is een land van uitersten. Maar wie het van plan is, get
your ass over here, want over 10 jaar is het the next Singapore of Kuala Lumpur.
Liefs en een hele dikke knuffel
Dies en Remie
- Wetties en handgel.
- Lonely planet onder de oksel.
- Plastic zakken.
- Sarong die je als deken kan gebruiken in vatsige slaapbussen.
- Flexibel zijn in meerdere opzichten.
- Een fijne reismaat hebben.
- Vooral niks plannen.
- Heel veel schik hebben...
Nadat onze papieren voor Vietnam binnen waren verlieten we safe, gestructureerd en easy Singapore. Onze eerste bestemming was Hanoi. Beter te omschrijven als horrible honking. Sjuus wat een druktes! Duidelijk is dat de Vietnamezen een zeer
gepassioneerde relatie met hun claxon hebben. We verbleven in 'The old quarter' in een leuke hostel, met behulpzaam personeel. We wilden zo snel mogelijk weg uit Hanoi dus boekten we gelijk voor de volgende dag een trip naar Sapa de hooglanden van Vietnam. 4 nachten 3 dagen. We vertrokken met de nachttrein, wat een gezelligheid. Om 05.00 uur kwamen we
aan in Lao Chai waar we met een minibusje naar Sapa city werden gebracht. Ingecheckt in het hotel, ontbeten, gedouched en een rugzakje met wat slaapspulen gepakt want we zouden de eerste nacht in een homestay verblijven. In de brandende zon,
begonnen we aan een trekking van 16 kilometer. We hadden gehoord dat het de week ervoor min 6 was maar nee toen wij er waren was het 28 graden. We werden vergezeld door de Black Hmong vrouwen, 1 van de etnische minderheden die in Sapa wonen. Ik had een heel lief oud vrouwtje die naast me liep en 88 keer vroeg; Wat joe neem? Welloe flom? Op de eindbestemming aangekomen vroegen ze natuurlijk of je wat van hun wilde kopen. Tasjes, armbanden, sleutelhangers. Hier hadden we
natuurlijk geen problemen mee. We bleven slapen in een homestay, samen met een Ozzie en een Canadees. Gezellig op een soort hooizolder op een matrasje met een dikke deken en klamboe. Ongelofelijk goed geslapen. Wat een rust daar, we konden
eindeloos kijken naar kids die aan het spelen waren met een motorband. En buffels die op hun dooie gemak door de
rijstvelden liepen.
De volgende dag weer een trekking, deze keer 5 kilometer. Maar dan bult op bult af. Mooie waterval bezocht en een dorp van een andere etnische minderheid, de Dzay. Op een gegeven moment stonden er 4 kindjes langs het pad. Zo ontzettend smerig echt otjes, en het enige wat ze als een Mantra herhaalden was; " Hello boem boem, hello boem boem?" Heel verontrustend. Het enige wat we aan snoepgoed bij ons hadden was Mentos. Dus die maar uitgedeeld, ze snapten er helemaal niks van en volgens mij lopen ze nu nog met die mentos in hun vieze handjes rond. De trekking was veel korter maar wel zwaarder. Gelukkig had
ik weer hulp van een Black Hmong vrouwtje. Al vermoed ik dat ik ze net zo hard mee had getrokken als ik was gevallen want ze waren een kop kleiner en 20 kilo lichter. Reem had nergens last van, die liep zo licht als een veertje, ik heb nu nog mijn tenen blauw!!! We bleven nog een nacht in het hotel in Sapa City slapen. Erg gezellig dorp met gezellige bar's waar ze o.a de locaal gebrouwen appelwijn verkopen. Yammie. Derde dag ging Remie nog op pad naar 1 of ander dorp, en ben ik naar de markt geweest. Die avond gingen we weer met de nachtrein terug naar Hanoi. Sapa was erg de moeite waard. We hadden ons er
iets heel anders bij voorgesteld. Bijvoorbeeld dat de trekkingen heel vroeg zouden beginnen, ook was het niet zo groen als op de foto's maar dat lag aan de tijd van het jaar. Wat ik erg fascinerend vond was dat de etnische minderheden bijna allemaal christenen waren en dus netjes naar de kerk gaan. Het grootste deel van Vietnam hangt het Buddhisme aan maar ook het katholieke geloof vind veel aanhang. Wel gecombineerd met allerlei Chinese bijgelovige rituelen.
We kwamen in de ochtend vroeg weer aan in Hanoi. We konden weer terecht bij dezelfde guesthouse. Even lekker geslapen en opgefrist in en toen in de bus naar Tam Coc. Soort Halong Bay maar dan op land. Lange rit, wel de moeite waard.
De dag erna zijn we naar Halong Bay gegaan. Een cruise van 2 nachten en 3 dagen. We zaten echt op een zeer relaxte boot, met een hele mooie kamer en badkamer. Ook hebben we daar 2 leuke meiden uit Boston ontmoet, die beide een Vietnamese achtergrond hebben en ook de taal spraken. Erg handig toen 1 van hun tijdens een scooterrit op Cat Ba het grootste eiland van Halong Bay zonder benzine kwam te zitten. We hebben echt ontzettend gelachen met hun. Verder hebben we gekajakt, lekker veel vis gegeten, Martini's gedronken, een hospitalcave bezocht ( ziekenhuis in een berg 3 verdiepingen waar ze gewonde soldaten naartoe brachten.) Remie heeft een trekking gemaakt naar 1 of andere belachelijk hoge uitkijktoren op een berg. De foto's zijn erg mooi ;)
Halong Bay is een World Heritage site. Check www.unesco.org voor meer info. Het is heel bijzonder te zien hoe al die rosten boven het water uit reizen. Het heeft iets mysterieus, alsof ze wat te vertellen hebben.
Weer op vaste bodem zijn we dezelfde dag nog in de nachtbus gaan liggen richting Hue. Nachtbus, NOT NICE er kwamen nog allemaal Lumpia's op matjes op de grond liggen. Een zeer knusse bedoeling. We hadden gelukkig goede plekken en redelijke bedden.
Hue was een verademing ten opzichte van Hanoi. Rustig, klein overzichtelijk stadje met leuke terrasjes. We hebben een rivercruise van een dag gemaakt, waarbij we langs alle bezienswaardigheden van Hue kwamen. Het was weer tijd voor een rit deze keer van Hue naar Hoi an. Ook een World heritage site. Echt een ontzettend mooie stad.
Hoi An was sinds de 17e eeuw een internationale handelspoort. Je ziet nog veel Chinese, Japanse en Europese invloeden terug. Hoi An staat er om bekend dat je er heel goede en goedkopen kleding op maat kan laten maken. Talloze tailors waar je
maar wat aan hoeft te wijzen uit een catalogus en ze maken het op maat na. Er word veel silk gebruikt, niet echt onze favorite stof voor kleding. Wel heb ik een lekkere luchtige zomerjurk laten maken. Leuk om mee te maken. We hebben ook Marble Mountain bezocht. Natuurlijke grotten waar Hindoeistische en Buddhistische heiligdommen verscholen liggen in de vorm van grote Buddha beelden. Heel gaaf om te zien. Hoi an was zeer de moeite waard. Mooie oude gebouwen, en je kon zo mooi zien hoe het er vroeger uit heeft gezien.
De volgende bestemming was Nha Trang. Weer een rit met de nachtbus. Nha Trang zou de plek zijn in Vietnam om te duiken. Al hadden we al wel gehoord en gelezen dat het niet super moest zijn. Remie heeft natuurlijk 2 duiken gemaakt. Het was inderdaag niet heel bijzonder volgens hem. Weinig kleur, weinig koraaal, weinig vis. Maarrrrr Reem heeft wel weer 2 nieuwe slakjes gezien dus die kan ie weer afstrepen. De duikschool was wel super volgens Reem. Er was een lokale gids die meer dan 25.000 duiken had gemaakt. Dan kan ons duikertje nog ff. Was goed geregeld, op de boot was er voor iedereen vers fruit, koffie, thee en water en stokbroodjes met tonijn en kaas. Ik zou er bijna van gaan duiken. www.divevietnam.com
Verder hebben we heerlijke gepicknickt op het strand en in de avond ontzettend lekker gegeten in het duurste restaurant tot nu toe. Voor backpackers begrippen dan. 10 euro p.p haha.
Gisteren zijn we aangekomen in Saigon of zoals ze het hier noemen Ho chi minh city. Duidelijk is dat dit het metropool van Vietnam is. Ook hier is het erg druk, maar niet vervelend. Hoewel ik persoonlijk Hanoi echt belachelijk druk vond, heeft Remie nu we meerdere plaatsen hebben bezocht zijn mening bij moeten stellen. Hij vond het wel wat hebben. Vandaag hebben we de Cu Chi tunnels bezocht. We hadden ontzettend geluk met de gids. Om te beginnen was zijn bijnaam Jacky en uit ervaring weten we dat dat zeer bijzondere figuren zijn. Hij is 59 jaar oud en oud soldaat. Toen hij 18 was werd hij uitgezonden naar
Chicago om Engels te leren zodat hij bij terugkomst in Vietnam de boel kon vertalen voor de Amerikanen. Hij vocht dus aan de kant van de Amerikanen. In het zuiden van Vietnam was er een groepering de Viet cong die het noordelijke communistische
Vietnam steunden. Omdat ze niet meer veilig waren voor de Amerikanen, is er een ondergronds tunnel stelsel aangelegd waar op een gegeven moment 18.000 mensen konden wonen. We hebben van alles gezien vandaag, van boobytraps, tot de ventilatie gaten, de gereedschappen waarmee alle tunnelstelsels met de hand zijn uitgegraven. Niks is gestut want de grond is een harde klei. Ongelofelijk te weten dat de tunnels over de lengte van 200!!!! kilometer gaan. Er is nog maar 35% van het stelsel intact. En op 2 plekken is het opengesteld voor touristen, ook zijn op veel plekken de toegang naar de tunnels vele malen groter gemaakt zodat de touristen er in passen. Onder de grond is het claustrofobisch krap en donker. Ik kan niet beschrijven wat we allemaal hebben gezien vandaag. Maar we hadden erg geluk met Jacky onze gids, die eruit zag als een oude rocker, maar een heftig verleden heeft. Hij vertelde met veel emotie zijn verhaal. Maar zoals dat met alle verhalen is, is dit maar 1 kant ervan.
Dit is weer een lang verhaal geworden, maar echt maar een heeeeel klein deel van wat we hebben gezien en mee hebben
gemaakt. Je komt overal weer aparte figuren tegen waar je dan nog een paar dagen lol om kan hebben. Vietnam is niet tegengevallen maar wel heel anders gebleken dan we hadden verwacht. De mensen kunnen soms erg stug zijn maar we houden in ons achterhoofd dat ze 2000 jaar in oorlog zijn geweest met o.a China, Japan, Frankrijk en Amerika en zichzelf en pas sinds 1990 touristen ontvangen. We hebben ons ook verkeken op de reistijden. In totaal hebben we nu ruim 2500 kilometer afgelegd
met de trein of bus. Morgen vertrekken we naar Cambodja. Waar we nog 10 dagen rondtrekken en de 24ste vliegen we naar Kuala Lumpur. Vietnam is zeer zeker de moeite waard om te bezoeken, het is een land van uitersten. Maar wie het van plan is, get
your ass over here, want over 10 jaar is het the next Singapore of Kuala Lumpur.
Liefs en een hele dikke knuffel
Dies en Remie
-
14 Maart 2010 - 20:49
Hans - Anne:
zo te lezen en te zien aan de foto's genieten jullie van jullie vakantie.mooie verhaal en prachtige foto's
dikke kus voor jullie twee pa en ma -
15 Maart 2010 - 08:44
Kokkie:
He chefkes,
Zie ik nou dat jullie met Ak 47 hebben lopen knallen??? Dat is ongetwijfeld het vetste onderdeel van jullie hele reis en dat vertellen ze niet even... maar hoe vet is dat zeg!!!
Zetten ze ook voor de gelegenheid de Rolling Stones op met Paint it black voor de echt Tour of Duty ervaring op of moest je dat zelf inbeelden=
Erg leuke verhalen weer!x -
15 Maart 2010 - 08:44
Kokkie:
He chefkes,
Zie ik nou dat jullie met Ak 47 hebben lopen knallen??? Dat is ongetwijfeld het vetste onderdeel van jullie hele reis en dat vertellen ze niet even... maar hoe vet is dat zeg!!!
Zetten ze ook voor de gelegenheid de Rolling Stones op met Paint it black voor de echt Tour of Duty ervaring op of moest je dat zelf inbeelden?
Erg leuke verhalen weer!x -
15 Maart 2010 - 13:53
Kitty De Bruin:
Mooi (zeer herkenbaar) verhaal!! Erg leuk om te lezen.. Vietnam is nice maar Cambodia vond ik ook zeer indrukwekkend! Probeer mister Sun (tuk tuk driver) te vinden mochten jullie naar Battambang gaan! Ik kijk weer uit naar het volgende verhaal..
ENJOY!!! -
15 Maart 2010 - 15:48
B + J:
Ha backpackers. jullie hebben al aardig wat gezien en gereisd en weer heel mooie foto's.wij wensen jullie n goeie reis naar en heel veel moois en plezier in Cambodja.xxx -
15 Maart 2010 - 16:17
Jan En Bep:
Hoi Balinezen,
Weer een prachtig verhaal. We hopen dat de reis naar Cambodja gelukt is en dat het land ook voldoet an de verwachtingen.
Groetjes Pa en Ma -
15 Maart 2010 - 16:53
Mel:
Nu weet k nog steeds niet hoe die loempia's smaken.... -
15 Maart 2010 - 17:04
Mel...:
En ze verteld ook niet even dat ze dr haar weer heeft afgezaagd... foei foei.... snuutje! En dat ze terror diesje heeft gespeeld...
Nee maar mooie foto's hoor, jullie hebben volgens mij wel een top vakantie met al die mooie dingen om te zien. Die beelden in dat grotje of berg, zijn echt grandioos...
kus kus -
15 Maart 2010 - 18:44
Mini En Koen:
Wij krijgen er ook echt een Tour of Duty gevoel van!
Grappige plaatnamen... van Hue naar Hoi.
Mooie foto's!
Veel plezier nog!
Groetjes Mini en Koen -
15 Maart 2010 - 19:02
Annie Van Hal:
Weer een mooi en lang verhaal en mooie foto s.
Gr. Bennie en Annie. -
15 Maart 2010 - 19:02
Annie Van Hal:
Weer een mooi en lang verhaal en mooie foto s.
Gr. Bennie en Annie. -
16 Maart 2010 - 14:43
Ira:
He Dieske. Lekker op reis?
Klinkt allemaal erg leuk. Zowel Vietnam als Cambodja staan nog op mijn wensenlijstje, ik vind je verhaal dan ook erg leuk om te lezen!
Veel plezier nog!
Groetjes,
Ira -
23 Maart 2010 - 19:04
Agnes Wilcolisafemke:
Hallo Remie en Dieske.
Ja, het is inderdaad een lang verhaal geworden ,maar zulke mooie verhalen kunnen niet lang genoeg zijn.Jullie hebben de verhalen met prachtige foto's verduidelijkt.Al zijn we er zelf niet bij ,jullie nemen ons op deze manier een beetje mee in jullie avonturen.Morgen gaan jullie weer richting Bali als ik het goed begrijp ,we wensen jullie een fijne reis en kijken nu alweer uit naar het volgende verhaal.Het ga jullie goed. lieve groetjes van Agnes en Fam. Doei doei. -
25 Maart 2010 - 21:24
Poepje:
Hoi poepjes, wat kun jij toch prachtige verhalen schrijven en erg mooie foto's alleen wel jammer dat als je er zelf opstaat je scheel kijkt je tong uitsteekt of iemand na doet die vaak zeggen look mommy its a girl ben erg benieuwd naar de volgende verhalen en foto's geniet nog even en tot skype
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
