Come see Cambodia
Door: Dies en Reem
Blijf op de hoogte en volg Dies
30 Maart 2010 | Vietnam, Hanoi
Joehoe daar zijn we weer...
Inmiddels zijn we weer op Bali, maar er valt nog even wat te lullen over Cambodja waar we 10 dagen zijn geweest. ( Veeeeel te kort.)
Vanuit Saigon vertrokken we met een dagbus naar Phnom Penh. Volgens ons was er iets fout gegaan want zo'n luxe bus hadden we nog niet eerder van de binnenkant gezien. Dus lekker in een leren stoel met genoeg ruimte om de pootjes eens lekker te strekken. De buschauffeur zou bij aankomst op de grens al het visum gebeuren regelen en voor de verandering ging dat eens lekker soepel. Zodra we de grens over reden was het al een totaal ander aanblik. Ten eerste leek het wel 10 graden warmer. Later bleek ook wel dat het overdag met gemak 40 graden werd. De huizen zagen er anders uit. De mensen waren anders, vooral veel vriendelijker.
Aangekomen in Phnom Penh zijn we als die-hard backpackers gelijk in een tuk-tuk gesprongen om ons af te
laten zetten bij een hotel wat onze driver Mister Jumbo wel geschikt voor ons vond. Wij vonden het hotel in de categorie muf toch wel de slechtste die we hadden gezien, dus we reden weer verder. Het volgende hotel viel nog steeds in de categorie muf, maar in ieder geval wel schoon.
Voor de volgende dag hadden we afgesproken met Mister Jumbo om een tourtje te gaan maken. We gingen naar de killing fields of Choeung Ek en naar het Tuol Sleng museum. Het valt bijna niet te beschrijven wat er tijdens de Khmer Rouge onder het
regime van Pol Pot is gebeurd. Tijdens zijn studie in Parijs heeft Pol Pot er nogal zeer radicale Marxistische trekken aan over gehouden wat zich later uitte in zeer extreem Maoism. Het is hem en zijn mannen gelukt Cambodja binnen no time te veranderen in een slaven kamp. Ouderen, zieken en kinderen hadden zowiezo geen kans die werden gelijk uit de weg geruimd. Zo later ook alle mensen die maar iets voor stelden. Geleerden, filmsterren, muziekanten, zelfs het dragen van een bril was al reden om vermoord te worden. Tot op heden is nog niet duidelijk hoeveel mensen er tijdens de 3 jaar 8 maanden en 20 dagen onder het Pol-pot regime zijn vermoord, geschat word tussen de anderhalf en 2 miljoen!!! Toen het Vietnamese leger eindelijk in 1979 Cambodja bevrijdde was Phonm Penh een spookstad geworden. Bijna niet voor te stellen.
Het Tuol Sleng museum was voorheen een school. Tijdens de Khmer Rouge werd het veranderd in S-21 security prison. Alle klaslokalen werden martelkamers. Toen we door de klaslokalen liepen staarden we naar de gezichten van de gevangenen. Van
alle gevangenen zijn foto's gemaakt. Sommige hebben een zeer lege of angstige blik in hun ogen. Mannen, vrouwen, kinderen het leek alsof niemand kon ontsnappen aan het Pol-pot regime. Nog gruwelijker waren de foto's van de martelingen, en de
martelwerktuigen zelf. Heel onwerkelijk dat wij door die ruimtes liepen waar iets meer dan 30 jaar geleden al die mensen een gruwelijke dood te wachten stond. Bijna alle 17.000 gevangenen zijn omgebracht op de killing fields om dure kogels te
besparen. Er waren tijdens de bevrijding maar 7 overlevenden.
De killing fields zelf was ook erg indrukwekkend. Het was er stil, alle touristen die er rondliepen waren onder de indruk. Je kan bijna niet bevatten wat zich daar heeft afgespeeld. Een boom waar baby's met hun hoofd tegenaan werden geslagen om vervolgens gelijk in een graf te worden gedumpt. Er is een monument waar alle schedels en botten worden bewaard van 8000 slachtoffers. Verder word alles bewaard als bewijs tegen de Khmer rouge en zodat alle volgende generaties nooit zullen
vergeten wat er tijdens de Khmer Rouge heeft afgespeeld. Cambodja heeft een jonge generatie, en iedereen draagt nog de littekens van de oorlog mee. Soms heel erg letterlijk, zelfs nu raken mensen nog gewond of erger door landmijnen. Voor ons werd duidelijk dat Cambodja niet zo maar een land is om doorheen te reizen en kregen we groot respect voor de Cambodianen die de touristen met een warm hart ontvangen.
Op naar wat vrolijkers, nadat we weer in Phnom Penh zijn afgezet door Mister Jumbo, letterlijk en figuurlijk, zijn we lekker gaan lunchen, en hebben we nog het Royal Palace en de Silver Pagoda bezocht. 's Avonds gegeten in Friends restaurant. Een restaurant waar straatkinderen worden opgeleid door voormalig straatkinderen. Heerlijke tapa's en voor een goed doel.
Daarna stond Sihanoukville op de planning. Reem wilde graag duiken, dus we stapten weer in een bus, dit keer een korte rit.
Sihanoukville is de badplaats van Cambodja. Het heeft verschillende stranden. Wij kozen voor Serendipity omdat daar vlakbij ook de duikschool zat waar Remie graag mee wilde duiken. We verbleven in een leuk hotel, tegenover de duikschool.
Remie had gelijk 2 duiken voor de volgende dag geboekt. Hij wilde graag naar Secret reef, want hij had gelezen dat dat de favoriete duikstek van de hoofdredactrice van Asia Divers was. Ik besloot een dagtrip naar Kampot en Kep te boeken.
Remie's duikdag begon vroeg om 07.15 bij de duikschool aanwezig zijn, om vervolgens lang op de boot te zitten die hem en nog een andere duiker naar de duikstek bracht. Ze zijn niet bij Secret reef geweest omdat de weersomstandigheden er niet
naar waren. Wel heeft hij mooi gedoken. In ieder geval mooier dan Vietnam, en hij heeft weer een paar slakjes kunnen spotten. Hij had nog wel een keer willen duiken maar zag het niet echt zitten op 12 uur op pad te zijn om amper 2 uurtjes
te kunnen duiken. Mijn dag naar Kampot en Kep was onwijs leuk, ik bleek samen met 2 andere Londonse meiden de eersten te zijn die die trip met G'day tours ging maken. We gingen op stap met een Ozzie die 2 voortanden mistte, maar toch leuk kon vertellen over alle dingen die we gingen bezoeken. Van ons verwachtte hij goede feedback over wat wel en niet leuk was om te zien, zodat hij de tour eventueel kon aanpassen voor de toekomstige gasten. Veel mooie dingen bezocht, waar wij de enige touristen waren. We gingen lunchen bij een vriend van hem die een hostel in Kampot had. Deze vriend mistte wel meer tanden. Dus het duo werd omgedoopt tot kapitein 1-tand en 2 tand. Na een heerlijke lunch bleven de meiden achter bij de hostel, en ging ik verder naar Kep. 1 tand besloot mee te gaan en zo ging ik op stap met deze 2 heren die eruit zagen alsof ze een zeer ruig leven achter de rug hadden. 1 tand kon tot mijn verbazing ontzettend veel vertellen over de natuur en over Cambodja hoewel zijn uiterlijk deed voorkomen dat hij niks anders deed dan hele dagen lijm snuiven en achter de Cambodiaanse kippetjes aan zat.
Zo bezochten we een peperplantage in the middle of nowhere gerund door een zeer apetijtelijke Ozzie met gelukkig heel veel tanden. Ooit geweten dat het 3 jaar duurt voordat de eerste pepers van een plant kunnen worden geoogst??? Daarna naar een tempel vol met muurschilderingen die alle facetten van het leven van Budhha uitbeelden. We zijn naar zoutvlaktes geweest, en onze dag eindigde bij de crabmarkt van Kep waar we de beroemde pepercrab en heel veel garnalen hebben gegeten. Hmmm Delicious!!! Ow wacht zo eindigde de dag niet, we kregen buspech toen we 1 tand afzette bij
zijn hostel, en moest ik heel vervelend aan de bar wachten, op kosten van 2 tand bier drinken en de locale specialiteit proeven, Vodka met jawel Peper. Ik was maar iets later thuis dan gepland...
We besloten 2 dagen heerlijk te relaxen op het strand, en voor de laatste dag hadden we als die-hard backpackers een te relaxte beach-bungalow geboekt. Te lekkere cocktails, te relaxte muziek toen we wakker werden en op ons balkon-terras stonden, draaiden ze beneden, Walking on a dream van Empire of the sun. Ons ultieme feel-good-summer-song. Allemaal ff youtuben!!!
Onze laatste bestemming van de reis was Siem Reap, en wel om de Angkor tempels te bezoeken. Met een nachtbus gingen we weer op pad. Op bestemming aangekomen, was onze beloofde pick-up er niet en was Reem's tas nat van viswater, en stonk dus een uur in de wind. We checkten in in Le Tigre de papier, je raad het al met allemaal leuke gezellige franse mensen. De jacuzzi
op het balkon met roze licht maakte een hoop goed. Het was 06.00 we konden nog niet op onze kamer dus besloten we ongewassen en gestreken in een tuk-tuk te springen om de tempels van Angkor Wat te bezoeken. Het grootste religieuze bouwwerk op aarde. Erg indrukwekkend, we gingen ook nog naar Angkor Thom, ook erg mooi! Remie liet zich een tempel-boekje aansmeren en werd zowaar enthousiast dus de 2e dag gingen we ook nog op pad. Dit keer naar een tempel 37 km bij de grote tempels vandaan. Stond hoog aangeschreven in de Lonely planet, maar was geen donder aan. Alle andere tempels die we vervolgens hebben bezocht waren volgens ons meer de moeite waard. Onder het beroemde Cambodiaanse motto 'same same, but different' had Remie de smaak te pakken, maar na een tempel of 6 tempels moest ik hem toch echt uit zijn tempelmanie
bevrijden, en zijn we teruggegaan naar ons hotel.
Na 2 dagen in Kuala Lumpur te hebben doorgebracht zodat ik mijn visum voor Indonesie opnieuw kon aanvragen, was het afgelopen vrijdag tijd om naar huis te gaan.
Wij kijken terug op een super reis! Ontzettend veel schik gehad, veel mooie dingen gezien, leuke mensen ontmoet.
En terug op Bali gaan we weer door met keihard genieten van ons leven.
Het volgende verhaal kan al weer geschreven worden, maar laat nog even op zich wachten. Afgelopen zaterdag kwamen Piertje
en Sjaak aan op Bali. Hilariteit ten top elke dag. Maar daar over later meer.
Lieve mensen een dikke knuf van ons voor jullie allemaal!
Inmiddels zijn we weer op Bali, maar er valt nog even wat te lullen over Cambodja waar we 10 dagen zijn geweest. ( Veeeeel te kort.)
Vanuit Saigon vertrokken we met een dagbus naar Phnom Penh. Volgens ons was er iets fout gegaan want zo'n luxe bus hadden we nog niet eerder van de binnenkant gezien. Dus lekker in een leren stoel met genoeg ruimte om de pootjes eens lekker te strekken. De buschauffeur zou bij aankomst op de grens al het visum gebeuren regelen en voor de verandering ging dat eens lekker soepel. Zodra we de grens over reden was het al een totaal ander aanblik. Ten eerste leek het wel 10 graden warmer. Later bleek ook wel dat het overdag met gemak 40 graden werd. De huizen zagen er anders uit. De mensen waren anders, vooral veel vriendelijker.
Aangekomen in Phnom Penh zijn we als die-hard backpackers gelijk in een tuk-tuk gesprongen om ons af te
laten zetten bij een hotel wat onze driver Mister Jumbo wel geschikt voor ons vond. Wij vonden het hotel in de categorie muf toch wel de slechtste die we hadden gezien, dus we reden weer verder. Het volgende hotel viel nog steeds in de categorie muf, maar in ieder geval wel schoon.
Voor de volgende dag hadden we afgesproken met Mister Jumbo om een tourtje te gaan maken. We gingen naar de killing fields of Choeung Ek en naar het Tuol Sleng museum. Het valt bijna niet te beschrijven wat er tijdens de Khmer Rouge onder het
regime van Pol Pot is gebeurd. Tijdens zijn studie in Parijs heeft Pol Pot er nogal zeer radicale Marxistische trekken aan over gehouden wat zich later uitte in zeer extreem Maoism. Het is hem en zijn mannen gelukt Cambodja binnen no time te veranderen in een slaven kamp. Ouderen, zieken en kinderen hadden zowiezo geen kans die werden gelijk uit de weg geruimd. Zo later ook alle mensen die maar iets voor stelden. Geleerden, filmsterren, muziekanten, zelfs het dragen van een bril was al reden om vermoord te worden. Tot op heden is nog niet duidelijk hoeveel mensen er tijdens de 3 jaar 8 maanden en 20 dagen onder het Pol-pot regime zijn vermoord, geschat word tussen de anderhalf en 2 miljoen!!! Toen het Vietnamese leger eindelijk in 1979 Cambodja bevrijdde was Phonm Penh een spookstad geworden. Bijna niet voor te stellen.
Het Tuol Sleng museum was voorheen een school. Tijdens de Khmer Rouge werd het veranderd in S-21 security prison. Alle klaslokalen werden martelkamers. Toen we door de klaslokalen liepen staarden we naar de gezichten van de gevangenen. Van
alle gevangenen zijn foto's gemaakt. Sommige hebben een zeer lege of angstige blik in hun ogen. Mannen, vrouwen, kinderen het leek alsof niemand kon ontsnappen aan het Pol-pot regime. Nog gruwelijker waren de foto's van de martelingen, en de
martelwerktuigen zelf. Heel onwerkelijk dat wij door die ruimtes liepen waar iets meer dan 30 jaar geleden al die mensen een gruwelijke dood te wachten stond. Bijna alle 17.000 gevangenen zijn omgebracht op de killing fields om dure kogels te
besparen. Er waren tijdens de bevrijding maar 7 overlevenden.
De killing fields zelf was ook erg indrukwekkend. Het was er stil, alle touristen die er rondliepen waren onder de indruk. Je kan bijna niet bevatten wat zich daar heeft afgespeeld. Een boom waar baby's met hun hoofd tegenaan werden geslagen om vervolgens gelijk in een graf te worden gedumpt. Er is een monument waar alle schedels en botten worden bewaard van 8000 slachtoffers. Verder word alles bewaard als bewijs tegen de Khmer rouge en zodat alle volgende generaties nooit zullen
vergeten wat er tijdens de Khmer Rouge heeft afgespeeld. Cambodja heeft een jonge generatie, en iedereen draagt nog de littekens van de oorlog mee. Soms heel erg letterlijk, zelfs nu raken mensen nog gewond of erger door landmijnen. Voor ons werd duidelijk dat Cambodja niet zo maar een land is om doorheen te reizen en kregen we groot respect voor de Cambodianen die de touristen met een warm hart ontvangen.
Op naar wat vrolijkers, nadat we weer in Phnom Penh zijn afgezet door Mister Jumbo, letterlijk en figuurlijk, zijn we lekker gaan lunchen, en hebben we nog het Royal Palace en de Silver Pagoda bezocht. 's Avonds gegeten in Friends restaurant. Een restaurant waar straatkinderen worden opgeleid door voormalig straatkinderen. Heerlijke tapa's en voor een goed doel.
Daarna stond Sihanoukville op de planning. Reem wilde graag duiken, dus we stapten weer in een bus, dit keer een korte rit.
Sihanoukville is de badplaats van Cambodja. Het heeft verschillende stranden. Wij kozen voor Serendipity omdat daar vlakbij ook de duikschool zat waar Remie graag mee wilde duiken. We verbleven in een leuk hotel, tegenover de duikschool.
Remie had gelijk 2 duiken voor de volgende dag geboekt. Hij wilde graag naar Secret reef, want hij had gelezen dat dat de favoriete duikstek van de hoofdredactrice van Asia Divers was. Ik besloot een dagtrip naar Kampot en Kep te boeken.
Remie's duikdag begon vroeg om 07.15 bij de duikschool aanwezig zijn, om vervolgens lang op de boot te zitten die hem en nog een andere duiker naar de duikstek bracht. Ze zijn niet bij Secret reef geweest omdat de weersomstandigheden er niet
naar waren. Wel heeft hij mooi gedoken. In ieder geval mooier dan Vietnam, en hij heeft weer een paar slakjes kunnen spotten. Hij had nog wel een keer willen duiken maar zag het niet echt zitten op 12 uur op pad te zijn om amper 2 uurtjes
te kunnen duiken. Mijn dag naar Kampot en Kep was onwijs leuk, ik bleek samen met 2 andere Londonse meiden de eersten te zijn die die trip met G'day tours ging maken. We gingen op stap met een Ozzie die 2 voortanden mistte, maar toch leuk kon vertellen over alle dingen die we gingen bezoeken. Van ons verwachtte hij goede feedback over wat wel en niet leuk was om te zien, zodat hij de tour eventueel kon aanpassen voor de toekomstige gasten. Veel mooie dingen bezocht, waar wij de enige touristen waren. We gingen lunchen bij een vriend van hem die een hostel in Kampot had. Deze vriend mistte wel meer tanden. Dus het duo werd omgedoopt tot kapitein 1-tand en 2 tand. Na een heerlijke lunch bleven de meiden achter bij de hostel, en ging ik verder naar Kep. 1 tand besloot mee te gaan en zo ging ik op stap met deze 2 heren die eruit zagen alsof ze een zeer ruig leven achter de rug hadden. 1 tand kon tot mijn verbazing ontzettend veel vertellen over de natuur en over Cambodja hoewel zijn uiterlijk deed voorkomen dat hij niks anders deed dan hele dagen lijm snuiven en achter de Cambodiaanse kippetjes aan zat.
Zo bezochten we een peperplantage in the middle of nowhere gerund door een zeer apetijtelijke Ozzie met gelukkig heel veel tanden. Ooit geweten dat het 3 jaar duurt voordat de eerste pepers van een plant kunnen worden geoogst??? Daarna naar een tempel vol met muurschilderingen die alle facetten van het leven van Budhha uitbeelden. We zijn naar zoutvlaktes geweest, en onze dag eindigde bij de crabmarkt van Kep waar we de beroemde pepercrab en heel veel garnalen hebben gegeten. Hmmm Delicious!!! Ow wacht zo eindigde de dag niet, we kregen buspech toen we 1 tand afzette bij
zijn hostel, en moest ik heel vervelend aan de bar wachten, op kosten van 2 tand bier drinken en de locale specialiteit proeven, Vodka met jawel Peper. Ik was maar iets later thuis dan gepland...
We besloten 2 dagen heerlijk te relaxen op het strand, en voor de laatste dag hadden we als die-hard backpackers een te relaxte beach-bungalow geboekt. Te lekkere cocktails, te relaxte muziek toen we wakker werden en op ons balkon-terras stonden, draaiden ze beneden, Walking on a dream van Empire of the sun. Ons ultieme feel-good-summer-song. Allemaal ff youtuben!!!
Onze laatste bestemming van de reis was Siem Reap, en wel om de Angkor tempels te bezoeken. Met een nachtbus gingen we weer op pad. Op bestemming aangekomen, was onze beloofde pick-up er niet en was Reem's tas nat van viswater, en stonk dus een uur in de wind. We checkten in in Le Tigre de papier, je raad het al met allemaal leuke gezellige franse mensen. De jacuzzi
op het balkon met roze licht maakte een hoop goed. Het was 06.00 we konden nog niet op onze kamer dus besloten we ongewassen en gestreken in een tuk-tuk te springen om de tempels van Angkor Wat te bezoeken. Het grootste religieuze bouwwerk op aarde. Erg indrukwekkend, we gingen ook nog naar Angkor Thom, ook erg mooi! Remie liet zich een tempel-boekje aansmeren en werd zowaar enthousiast dus de 2e dag gingen we ook nog op pad. Dit keer naar een tempel 37 km bij de grote tempels vandaan. Stond hoog aangeschreven in de Lonely planet, maar was geen donder aan. Alle andere tempels die we vervolgens hebben bezocht waren volgens ons meer de moeite waard. Onder het beroemde Cambodiaanse motto 'same same, but different' had Remie de smaak te pakken, maar na een tempel of 6 tempels moest ik hem toch echt uit zijn tempelmanie
bevrijden, en zijn we teruggegaan naar ons hotel.
Na 2 dagen in Kuala Lumpur te hebben doorgebracht zodat ik mijn visum voor Indonesie opnieuw kon aanvragen, was het afgelopen vrijdag tijd om naar huis te gaan.
Wij kijken terug op een super reis! Ontzettend veel schik gehad, veel mooie dingen gezien, leuke mensen ontmoet.
En terug op Bali gaan we weer door met keihard genieten van ons leven.
Het volgende verhaal kan al weer geschreven worden, maar laat nog even op zich wachten. Afgelopen zaterdag kwamen Piertje
en Sjaak aan op Bali. Hilariteit ten top elke dag. Maar daar over later meer.
Lieve mensen een dikke knuf van ons voor jullie allemaal!
-
31 Maart 2010 - 10:36
Mel...:
Ik heb maar 1 woord... Indrukwekkend!
Zeker een verrijking om dit allemaal gezien en meegemaakt te hebben lijkt me. -
31 Maart 2010 - 13:44
Kees:
HEEEEEEEEe gaste zo te horen hebben jullie een vette reis gehad....Super leuk...ik moet nog een paar dagen en vertrek ik weer naar the Netherlands...We spreken elkaar -
31 Maart 2010 - 19:23
B + J.Ulft:
Hallo. weer terug op jullie stekkie. lekker hé. heel indrukwekkend jullie verhaal en als je daar bent denk ik dat dat nog erger is dan alleen er over te lezen.heel veel plezier met je bezoek en tot de volgende keer -
01 April 2010 - 11:11
Jacky:
Dies en Reem,
Wat een leuk verhaal weer. Vooral het gedeelte met kapitein tandjes! haha.
Kusjes -
01 April 2010 - 14:56
Poepje:
Wat een prachtig verhaal en bijzondere foto's.
Ik zie wel weer dat jullie het beter hebben dan wij allemaal hier in ons bijzonder koude kikkerlandje, ik zeg maar zo je krijgt wat je verdient.
Ben blij dat het allemaal goed is gegaan met het reizen en dat jullie weer veilig op Bali zijn.
We spreken elkaar snel
Miss you
-
01 April 2010 - 18:57
Nicole:
Het is weer een heel mooi verhaal, wat een reis!
De foto's zijn ook erg mooi, indrukwekkend!
Wat zien jullie toch veel...
Veel liefs! -
01 April 2010 - 19:33
Mel:
Lekker liedje trouwens... Ik mis alleen het warme weer nog en een plasje water! -
01 April 2010 - 20:22
Pa En Ma:
Hallo Balinezen.
Dieske je hebt er een fantasties verhaal van gemaakt. Wat wij helemaal goed vinden is dat je of nog heel veel weet van geschiedenis die je op school hebt gehad, of je hebt je eerst goed ingelezen in de historie van Cambodja en onderweg goed opgelet. In ieder geval geeft jouw verhaal een goed beeld van de geschiedenis van Cambodja.Jullie hebben ontzettend veel meer gezien van de wereld dan wij. Hopelijk blijven deze herineringen jullie zeer lang bij.Blijf ook genieten van jullie leventje op Bali.
Vele lieve groetjes van Jan en Bep. -
02 April 2010 - 17:59
Ira:
Wat klinkt dat weer allemaal prachtig! Ik ben zo jaloers! Je bent nog steeds mijn wensenlijstje aan het bereizen!
Wij gaan deze zomer eens naar de andere kant van de wereld, wij gaan naar Cuba. ben ik ook heel benieuwd naar!
Hoe gaat het met Putu en Tajung? Doe iedereen (en spreciaal Made) de groeten van ons!
Ira, Lindsey en Danique en natuurlijk oma Anneke
-
04 April 2010 - 20:06
Aloys En Willy:
Dieske mijn oogjes waren heel druk om zon mooi reis verslag te lezen prachtig geschreven,en jij gaat ook niets uit de weg ik bedoel hiermee de gruweldaden die je beshrijft en heb gezien. brrrr.Remie volgens mij heb jij een schrijfster aan de haak geslagen een verborgen talent uit Netterden.Hier is het nu pasen de eieren zijn op en mijn reactie is bedankt voor de moeite om zon verslag te schrijven voor ons allemaal top.tot de volgende x.Gr Aloys en Willy. -
05 April 2010 - 11:23
Hans En Anne:
Wat een indrukwekkunde reis verslag.
prachtig geschreven en mooie foto's.
dikke kus voor jullie twee pa en ma -
06 April 2010 - 19:57
Annie Van Hal:
Weer zoals altijd een mooi verhaal en foto s
gr. Bennie en Annie -
07 April 2010 - 14:04
Jan/Agnella:
Een heel mooi reisverslag en een enorme ervaring.Wij hopen er tzt. ons voordeel mee te doen.
Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
